Күренекле журналист, шағир Венер Әхмәт улы Йәнбәковтың вафатына ноябрь аҙағында теүәл биш йыл тула.
Ул 1938 йылда Күгәрсен районы Дауыт-Ҡайып ауылында тыуа. Шунда башланғыс белем алғандан һуң Ковалевская ете йыллыҡ мәктәбендә уҡый. Һигеҙенсе класҡа Мораҡ мәктәбенә бара. Уны тамамлағас, колхозда эшләй.
Ижадҡа килеү юлы урау була уның. 1956 йылда Салауат ҡалаһындағы төҙөлөш мәктәбенә инә. Ағас эшкәртеү
заводында балта оҫтаһы-станоксы, "Салаватстрой" тресының
5-се автобазаһында шофер, 18-се нефть химияһы комбинатында оператор булып эшләй.
Аҙаҡ Стәрлетамаҡ дәүләт педагогия институтын тамамлай, Теләүембәт урта мәктәбендә уҡыта.
Венер Әхмәт улы журналистик хеҙмәт юлын "Башҡортостан пионеры" журналында башлай, унда оҙаҡ йылдар эшләй ул. Аҙаҡ "Совет Башҡортостаны" (әлеге "Башҡортостан"), "Аманат" балалар һәм үҫмерҙәр журналы хеҙмәткәре була. Шул йылдарҙа ижад менән дә ныҡлап шөғөлләнә, хикәйәләр, шиғырҙар яҙа,бер нисә шиғри йыйынтыҡ авторы.
Матбуғат өлкәһендәге фиҙаҡәр хеҙмәте өсөн Башҡортостан Республикаһының Почет грамотаһы менән бүләкләнә.
Венер Әхмәт улы Дауыт-Ҡайып ауылында ерләнгән.
Уҡыусылар иғтибарына шағирҙың бер шәлкем шиғырҙарын тәҡдим итәбеҙ.
"Мин донъяға өр-яңынан тыуҙым..."
Мин донъяға өр-яңынан тыуҙым –
Fәйеп булды хәүеф-хафалар.
Әллә ҡайҙа ҡасты, мине ташлап,
Fәйбәт-хөсөт кеүек яфалар.
Мин донъяға өр-яңынан тыуҙым –
Тормош hуҡмағында аҙаштырҙым
Өмөтhөҙлөк тигән «юлдаш»ты.
Мин донъяға өр-яңынан тыуҙым –
Ағас япраҡтары, сәскә-гөлдәр,
Яҡын hанап, ниҙер шыбырлай...
Мин донъяға өр-яңынан тыуҙым –
Алла, Хоҙай, Тәңре исемдәрен
Үҙ телемдә яҙам, ятлайым.
Мин донъяға өр-яңынан тыуҙым –
Алла бирhә, шулай ҡалырмын.
Илем өсөн, Ислам дине өсөн,
Кәрәк икән, утта янырмын...
Мин донъяға өр-яңынан тыуҙым –
Хәүеф-хафаларҙы ташланым.
Кемгә ауыр, кемде ғәйбәт баҫа –
Минең hымаҡ йәшәй башлаhын!
Туҡталыштың эргәhендә генә
Күптән таныш ағас төпhәhе.
Мин белмәйем: ҡасан ҡуйылғандыр
Был имәндең ғүмер нөктәhе...
Хужаhына тоғро көсөк кеүек
Бер ултырып ял итергә туҡтар
Эшсәндәргә хеҙмәт итә ул.
Ниндәй ҙә күркәм мөғжизә:
Һыуhап-сарсап йотом hыуға,
Һыуҙар hипhәм, hәр гөлөмдөң
Һары hағыш – ярhыу hағыш,
Уй уйлатып, йыр йырлатып,
Күҙ асып күҙ йомған ара –
Эй, Тәңребеҙ! Өйрәт беҙҙе
Беҙҙән hуң килгәндәргә лә
"Йәнтөйәгем илдә булhа..."
Урман былбылдарын тыңлап,
Йөҙөп барып, сал диңгеҙҙәр,
Тау, урмандар, hыуҙарҙа ла
Тән – ҙур донъя ләззәтенә,
"Әсәкәйем төштәремә инде..."
Әсәйемде төштәремдә күрҙем:
Йәм-йәшелдән келәм йәйелгән.
Ятыр ергә урын hалыр өсөн
Ниҙер эҙләп, әсәй эйелгән.
Келәм ситен әсәй күтәргәйне,
Келәм аҫты – ялтыр боҙ ғына.
Мәрхүмәнең ризыҡ-тәғәме лә –
Иреткән боҙ менән тоҙ ғына.
Ана шул саҡ бик яҡында ғына
Юрған-мендәр биреп китәйем, тип,
Боҙло ергә килдем әйләнеп.
Ләкин ҡайҙа! Таныш келәм дә юҡ,
Әсәй ҙә юҡ, hалҡын боҙ ҙа юҡ.
Мәрхүмәгә алып килә ятҡан
Юрған-ҡаралты ла ҡулда юҡ.
Әсәйемде төштәремдә күрҙем,
Ҡулдарыма күсә hалҡын боҙ.
Әллә, әсәй, рухың борсоламы? –
Йөрәгемде өтә ялҡын-ҡуҙ...